مثل همیشه استاد با کت شلواری مرتب و اتو کشیده وارد کلاس شد وقتی چهره ی بشاش استادو رو میبینی نا خدا گاه میخندی فکر میکنی دنیای خیالش خیلی قشنگ تر از دنیا خیالته، جوانه ولی میشناسه دانشجو رو اخلاقشو ،میگه  و میخده ولی با هر خندش، دنیا حرفو یاد میگیرم. واسه دانشجو وقت میذاره با علاقه،دانشجو  اینو میفهمه و روز به روز بیشتر میخواد پا روی جای قدم های اون بذاره،صادقانه میگم سر کلاسش فقط و فقط حواست به استاد، شیوه های فن بیان وانتقال مطلب به خوبی اجرا میکنه همیشه بروز حرف میزنه علمشو به قول ما بچه ها هر روز اپدیت میکنه.فکر میکنم اولین استادم هست که واقعا از نزدیک دیدم که بچه ها واسه نمره کلاسش نمیرن

این اساتید هستن که روح  آدم هارو مثل آیینه صاف و مثل یک سوهان صیقل میدن و بزرگ میکنند